| BADINS | • badins adj. Masculin pluriel de badin. • BADIN, E 1. adj. et n. Qui aime plaisanter. 2. n.m. Aéron. Indicateur de vitesse relative. 3. n.f. Baguette mince. |
| BALADINS | • baladins n.m. Pluriel de baladin. • baladins adj. Masculin pluriel de baladin. • Baladins n.m. Pluriel de Baladin. |
| CITADINS | • citadins adj. Masculin pluriel de citadin. • citadins n.m. Pluriel de citadin. • CITADIN, E adj. et n. |
| COMTADINS | • comtadins adj. Masculin pluriel de comtadin. • COMTADIN, E adj. Du Comtat Venaissin, dans le Vaucluse. |
| GADINS | • gadins n.m. Pluriel de gadin. • GADIN n.m. Fam. Chute. |
| GRADINS | • gradins n.m. Pluriel de gradin. • GRADIN n.m. |
| GRENADINS | • grenadins adj.m. Pluriel de grenadin. • grenadins n.m. Pluriel de grenadin. • Grenadins n.m. Pluriel de Grenadin. |
| GRILLADINS | • grilladins n.m. Pluriel de grilladin. • GRILLADIN, E n. (= grillardin) Cuisinier chargé des grillades. |
| INCARNADINS | • incarnadins n.m. Pluriel de incarnadin. • incarnadins adj. Masculin pluriel de incarnadin. • INCARNADIN, E adj. D’un incarnat pâle. |
| LADINS | • ladins n.m. Pluriel de ladin. • ladins adj. Masculin pluriel de ladin. • LADIN n.m. Groupe de langues romanes des Alpes centrales. |
| MUSCADINS | • muscadins n.m. Pluriel de muscadin. • muscadins adj. Masculin pluriel de muscadin. • MUSCADIN n.m. Sous le Directoire, jeune royaliste élégant. |
| PALADINS | • paladins n.m. Pluriel de paladin. • PALADIN n.m. Médiév. Seigneur de la suite de Charlemagne. |
| RADINS | • radins adj. Masculin pluriel de radin. • radins n.m. Pluriel de radin. • RADIN, E adj. et n. |
| VERTUGADINS | • vertugadins adj. Masculin pluriel de vertugadin. • Vertugadins n.m. Pluriel de Vertugadin. • VERTUGADIN n.m. Jupe bouffante. - Terrain gazonné, formant un amphithéâtre. |