| GENRER | • genrer v. Attribuer un genre à. • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERA | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERAI | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERAIENT | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERAIS | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERAIT | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERAS | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERENT | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENREREZ | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERIEZ | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERIONS | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERONS | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |
| GENRERONT | • GENRER v. [cj. aimer]. Reconnaître (quelqu’un) par son identité de genre. |