| CALAMENTS | • calaments n.m. Pluriel de calament. • CALAMENT n.m. Herbe des terrains incultes. |
| CALMANTES | • calmantes adj. Féminin pluriel de calmant. • CALMANT, E adj. et n.m. |
| CAMASSENT | • camassent v. Troisième personne du pluriel de l’imparfait du subjonctif du verbe se camer. • CAMER (SE) v. [cj. aimer]. |
| CANOTAMES | • canotâmes v. Première personne du pluriel du passé simple du verbe canoter. • CANOTER v. (p.p.inv.) [cj. aimer]. |
| CATINAMES | • catinâmes v. Première personne du pluriel du passé simple du verbe catiner. • CATINER v. [cj. aimer]. Québ. Jouer à la poupée, dorloter. |
| CHANTAMES | • chantâmes v. Première personne du pluriel du passé simple du verbe chanter. • CHANTER v. [cj. aimer]. |
| CHARMANTS | • charmants adj. Masculin pluriel de charmant. • CHARMANT, E adj. |
| CLAMPSANT | • clampsant v. Participe présent du verbe clampser. • CLAMPSER v. [cj. aimer]. (= clamecer) Fam. Mourir. |
| CRANTAMES | • crantâmes v. Première personne du pluriel du passé simple du verbe cranter. • CRANTER v. [cj. aimer]. (= craner) Entailler. |
| MARCHANTS | • marchants adj. Masculin pluriel de marchant. • MARCHANT, E adj. |
| MECANISAT | • mécanisât v. Troisième personne du singulier de l’imparfait du subjonctif du verbe mécaniser. • MÉCANISER v. [cj. aimer]. |
| MENACANTS | • menaçants adj. Masculin pluriel de menaçant. • MENAÇANT, E adj. |
| MENACATES | • menaçâtes v. Deuxième personne du pluriel du passé simple du verbe menacer. • MENACER v. [cj. placer]. |
| YACHTMANS | • yachtmans n.m. Pluriel de yachtman. • YACHTMAN (pl. YACHTMEN ou YACHTMANS) n.m. (= yachtsman). |
| YACHTSMAN | • yachtsman n.m. Pilote d’un yacht. • YACHTSMAN (pl. YACHTSMEN ou YACHTSMANS) n.m. (= yachtman). |